Doel en werkwijze

Het onderzoeken van vragen

Een filosofisch gesprek is een 'vrij' gesprek. Bezoeker en filosoof gaan samen aan het werk met de dilemma's waarvoor de bezoeker zich ziet gesteld. Of het nu gaat om relationele kwesties, ethische vraagstukken, vragen omtrent loopbaan of beroepskeuze, zingevingsvragen, religieuze kwesties alles is bespreekbaar en kan aan de orde komen. Het uitgangspunt bij deze gesprekken is een zo groot mogelijke gelijkwaardigheid tussen bezoeker en mijzelf als filosofisch consulent gebaseerd op kwesties die door de bezoeker worden ingebracht en die hem/haar bezighouden, soms al zeer geruime tijd. Ieder gesprek begint met het formuleren van een vraag (de kwestie waarover de bezoeker wilde spreken) en eindigt met een nieuwe vraag.


Dagelijks leven

Met behulp van filosofische gesprekken ontwikkelen we stap voor stap ideeën en opvattingen voor het dagelijks leven. 
Mensen zijn wezens die met hun bestaan worstelen. Het leven kan uiterst verwarrend zijn, doelen zijn niet altijd duidelijk, zekerheden kunnen vervagen, er is soms sprake van besluiteloosheid, angst, slapeloosheid of je wordt geplaagd door aanhoudende onzekerheid, verdriet en boosheid. Jarenlang kan alles rustig verlopen en maar dan kan het leven opeens omslaan en grote onrust teweeg brengen. Het voeren van een aantal filosofische gesprekken kan dan helpen om je inzicht te verdiepen. Het gaat om gesprekken die praktisch zijn van aard, dat wil zeggen op het bestaan zijn gericht en streven naar inzicht of zelfs naar 'wijsheid'. 


Wijsheid

Maar wat is hier 'wijsheid'? Bij Plato in de Apologie komt Socrates aan het woord: "Waarschijnlijk hebben wij geen van beide kennis van iets dat waarlijk mooi en goed is, maar ik ben toch beter af dan hij, want hij weet niets, maar hij denkt dat hij wel van alles weet, terwijl ik niets weet en ook weet dat dat zo is."
Wijsheid bij Socrates is dus het besef geen kennis te hebben, je weet dat je niet-weet, dat je de oplossing niet pasklaar voor handen hebt. Dat is zowel het vertrekpunt als eindpunt van deze gesprekken. En daarbij gaat het erom dat je bij ogenschijnlijk onoplosbare problemen niet in cirkels blijft denken.
Door het probleem gezamenlijk te bevragen openen zich meerdere perspectieven om daarnaar te kijken. 


Verwondering

Aristoteles beschouwde de verwondering als het begin van de filosofie.
Voor zover er een doel wordt nagestreefd is dat doel de verwondering over ons bestaan nieuw leven in te blazen.